فکرشم نکن روایتهایی است
از جنس حریر.
شانزده نویسنده دور هم در مجازستان نشستند؛ گپ
زدند و خاطرات ریز و درشتشان را مرور کردند تا ناداستان مادریشان متولد شد.
ناداستانهایی که شاید برای برخی مثل داستان باشد.
روایت تلاش و پشتکار زنانی که میخواهند قاب
عکس زندگیشان را بزرگتر کنند.
در هر روایت پای بچههایی در میان است که نقش
خطیر مادری را به این شانزده زن تقدیم کردهاند.
0 نظر