«آدم شدن چه مشکل!» نوشته سیدحسین هوشی سادات(-۱۳۵۹)، به بررسی خودسازی و تربیت نفس در کلام و آثار امام خمینی(ره) میپردازد. در بخشی از کتاب میخوانیم: آیا نجات از عقوبات الهی و گریز از عقبات هولناک و آتش جهنم به آسانی ممکن خواهد بود؟ شما خیال میکنید گریههای ائمه طاهرین و نالههای حضرت سجاد (علیهالسّلام) برای تعلیم بوده و میخواستهاند به دیگران بیاموزند؟ آنان با تمام آن معنویات و مقام شامخی که داشتند، از خوف خدا میگریستند و میدانستند راهی که در پیش دارند، پیمودنش چقدر مشکل و خطرناک است. از مشکلات، سختیها، ناهمواریهای عبور از صراط، که یک طرف آن، دنیا و طرف دیگرش آخرت میباشد و از میان جهنم میگذرد، خبر داشتند. از عوالم قبر، برزخ، قیامت، و عقبات هولناک آن آگاه بودند. از این روی هیچگاه آرام نداشته، همواره از عقوبات شدید آخرت به خدا پناه میبردند. شما برای این عقبات هولناک توانفرسا چه فکری کرده و چه راه نجاتی یافتهاید؟ چه وقت میخواهید در مقام اصلاح و تهذیب خود برآیید؟ شما که اکنون جوانید، نیروی جوانی دارید، بر قوای خود مسلط میباشید و هنوز ضعف جسمی بر شما چیره نشده است، اگر به فکر تزکیه و ساختن خویش نباشید، هنگام پیری که ضعف، سستی، رخوت و سردی بر جسم و جان شما چیره شد و نیروی اراده، تصمیم و مقاومت را از دست دادید و بار گناه و معصیت قلب را سیاهتر ساخت، چگونه میتوانید خود را بسازید و مهذّب کنید؟
0 نظر