چشمهایتان را ببندید و چند لحظه، زمان را به سال ۱۹۹۸ برگردانید. در حدود این بیستسال، چهچیزی تغییر کردهاست؟ سرخی خون، تیزی آتش و ناتوانی سنگ در برابر سلاح، معنایی دیگر یافته است؟ آیا پاکدامنی، شرافت، حقیقت و قانون بهعنوان ستونهای جامعهٔ انسانی استوارتر شدهاند؟ آیا در آن زمان نیز، مثل امروز، فقیران، راندهشدگان، بیپناهانی بودند که به امید نجات، بهسوی مرزهای بستهشده هدایت شدهاند؟ آیا میتوان انسانی بدون نیاز را تصور کرد؟ انسانی بدون ترس؟ انسانی که معنای انسانیت را در رنگ، مدل و شکل خودروها و ساختمانها نبیند؟ آیا در آن زمان، فکر زیبا را به صورت زیبا ترجیح میدهند؟ «دنیای وارونه»، مجالی برای اندیشیدن به این پرسشها و یافتن پاسخهایی برای فردا است. ادواردو گالئانو، نویسنده و شاعر اهل اروگوئه گاه با زبان کنایه، گاه با اشاره به تجربهای شخصی، گاه بر پایهٔ نظرسنجیها و گاه بر پایهٔ حقیقتهای پنهانشدهٔ پشتِ سخنان مردان سیاست، حقیقت دنیایی را به ما نشان میدهد
0 نظر